نداشتن سواد رسانه‌ای مانند رانندگی بدون گواهی‌نامه در جاده پرخطر است
تاریخ انتشار: ۲۴ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۲۹۹۰۶
خبرگزاری فارس-اراک؛ پیشرفت و تغییر در زندگی شب با ورود فناوری ارتباطات و اطلاعات سرعت بسیار زیادی گرفته است. به ترتیبی که این تغییرات در مدت‌زمان کوتاه جای خود را با تغییری دیگر عوض می‌کند هرچه پدیده نوینی در این عرصه عمر بسیار کوتاه‌تر از آن چیزی دارد که پیش‌تر در پدیده‌های مشابه وجود داشته است.
پویش درباره پدیده‌های دیجیتال و فناوری‌های دنیای مجازی نیز به‌تبع سرعت تحولات این عرصه عمری کوتاه دارند و هر بار که درباره موضوعی تحقیق می‌شود، آن موضوع با موضوع تازه‌تری جایگزین شده بنابراین توجه به تغییر و تحول در این عرصه خود چالشی برای پژوهشگران و فعالان این عرصه فناوری و ارتباطات و اطلاعات تبدیل شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پژوهشگر حوزه رسانه در این رابطه به خبرنگار فارس گفت: نسل حاضر که به عنوان عصر دیجیتال از آن نام می‌برند بدون توجه به شناخت و ارزیابی محیط‌های تحت وب از زندگی اجتماعی بر خط لذت می‌برند، با توجه به اینکه این نسل بخش زیادی از فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی خود را در محیط‌های بر خط انجام می‌دهند، ضروری است برای آنها آموزش‌های لازم در ارتباط با موضوع سواد رسانه‌ای از سوی متولیان فرهنگی ارائه شود چراکه بدون داشتن سواد رسانه‌ای امکان شناخت و تشخیص درستی و نادرستی پیام‌ها تبلیغات رسانه‌ای برای مخاطبان و کاربران مقدور نیست.
حجت مداحی اظهار کرد: تحقیقات نشان می‌دهد که تنها ۲۰ درصد کاربران شبکه‌های اجتماعی کشور که خبرنگاران، فعالان سیاسی و نخبگان و دانشگاهیان هستند که دارای سواد رسانه‌ای بالا هستند و بقیه اقشار به‌ویژه بانوان جوانان و نوجوانان از سواد رسانه‌ای کافی برخوردار نیستند.
وی افزود: امروزه بدون تردید باید رسانه را مهم‌ترین ابزار عصر حاضر بر ساخت پدیده‌های جهان دانست که حتی بر واقعیات بیرون از ذهن نیز تأثیر دارد، در مورد اثرات عمیق رسانه بر امر واقع، پست‌مدرنیست‌هایی نظیر ژان بودریار مطالب تأمل بر انگیزی ارائه کرده‌اند.
پژوهشگر حوزه رسانه ادامه داد: زبان و رسانه‌ها را بازتاب واقعیات بیرونی می‌انگارد. از دیدگاه پست‌مدرن، زبان، گفتمان‌ها و فرهنگی که در عصر جدید در رسانه‌ها تجلی می‌یابند تعریف‌کننده و سازنده واقعیات و شیوه زندگی و صورت بخش همه اشکال، روابط و کردارهای اجتماعی هستند.
مداحی بیان کرد: بودریار در کتاب وانمایی‌ها اظهار می‌دارد که در عصر پست‌مدرن، مرز میان واقعیت و وانمایی پست‌مدرن را باید مبانی مافوق واقع دانست که در آن انسان‌ها نه با خود واقعیت که با تصاویر و تعابیر واقعیت سروکار دارند؛ یعنی تصویر در جای واقعیت می‌نشیند و مهم‌تر، تعیین‌کننده‌تر و واقعی‌تر از واقعیت محسوب می‌شوند.
وی گفت: برای مثال تصویری که در رسانه‌های گروهی از شخصیت سیاست‌مداران به ما عرضه می‌کنند بسیار واقعی‌تر از خود آنها به نظر می‌رسد. پس در عصر پست‌مدرن معنا و واقعیت رخت برمی‌بندد و جای خود را به تصویری می‌دهد که بودریار از این مسئله با عنوان «رژیم تصورات» یاد می‌کند. به‌زعم وی سلطه تصورات در جهان امروز آن‌قدر گسترش یافته است که امر واقع کاملاً محو شده و دیگر حقیقت، مصداق و علل عینی وجود ندارد آنچه ما درباره واقعیت‌ها می‌دانیم همان است که در تصورات رسانه‌ای ساخته می‌شود.
پژوهشگر حوزه رسانه تأکید کرد: اگر پنج کارکرد اصلی رسانه را ذهنیت سازی، انگاره سازی، معنا سازی، گفتمان سازی و هویت‌سازی بدانیم باید گفت همین کارکرد هاست که رسانه‌ها را به ذی‌نفوذترین ابزار کنترل افکار عمومی بدل می‌کند زیرا امروزه رسانه نقش محوری در ساختن هویت ما و معنا بخشی به جهان پیرامونمان بد عهده دارد.
مداحی خاطرنشان کرد: مهم‌ترین تأثیری که افزایش و ارتقا سواد رسانه‌ای در ما می‌گذارد این است که بر صدها خبری که به درستی یا نادرستی در دسترس ما قرار می‌گیرد اجازه نخواهد داد که تفکرات ما دچار جهت‌گیری خاص شوند، در واقع با افزایش سواد رسانه‌ای بیدی نخواهیم بود که با هر خبر فیک و غلطی بلرزیم.
وی افزود: نداشتن سواد رسانه‌ای در دنیای امپراتوری رسانه‌ها مانند رانندگی در جاده پرتردد بدون داشتن گواهی‌نامه و تجربه رانندگی است، بدون داشتن سواد رسانه‌ای و شناخت صحیح رسانه جامعه با یک خبر به‌سادگی تهییج می‌شود.
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: سواد رسانه ای رانندگی بدون گواهی نامه آسیب فضای مجازی سواد رسانه ای رسانه ها پست مدرن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۲۹۹۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پارکابی در تهران قدیم چه می کردند؟ | پذیرایی از شوفرها با چای مجانی!
همشهری آنلاین- حمیدرضا رسولی:یکی از نخستین شغل هایی که بعد از ورود اتومبیل به تهران رونق گرفت یخ‌فروشی بود. یخ‌فروش‌ها افرادی بودند که معمولا انتهای گاراژها را برای کسب و کارشان انتخاب می کردند و در ۶ ماه ابتدایی سال با فروش‌یخ به مسافران اتوبوس‌های برون‌شهری درآمد کسب می کردند.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
داریوش شهبازی، تهران‌پژوه، شوفری را یکی از پررونق‌ترین مشاغل پایتخت در عهد قاجار و پهلوی اول می‌داند: «مسافرت با اتوبوس در تهران قدیم چندان هم بی‌دردسر نبوده و به همین خاطر شوفرها بابت عبور و مرور در جاده های پرخطر و رانندگی با اتوبوس های دنده‌ای دستمزد کلانی دریافت می کردند. وقتی تازه اتومبیل به خیابان های تهران راه پیدا کرده بود، برخی راننده ها ماهانه بین ۳۰ تا ۴۰ تومان حقوق می گرفتند که با حقوق برخی مقامات لشکری و کشوری برابر بود. ماجرا از این قرار بود که رجال مملکتی مثل وثوق‌الدوله به راحتی از اروپا ماشین وارد می کردند، اما رانندگی بلد نبودند و باید راننده استخدام می کردند. شوفرها یا همان رانندگان اتوبوس هم وضع خوبی داشته اند و حقوق شان کمتر از خلبان ها نبوده است. آنها بابت رانندگی در جاده های ناامن دستمزد خوبی می گرفتند و کافه ها و قهوه‌خانه های بین‌جاده‌ای به رایگان از آنها پذیرایی می کردند. نقل است که برخی شوفرها، علاوه بر وعده ناهار یا شام، با چای و تریاک مجانی پذیرایی می شدند.»
پارکابی یکی دیگر از شغل هایی بود که بعد از پیدایش اتومبیل در تهران رونق گرفت. وظیفه شاگردشوفر این بود که در طول مسیر، سرشان را از پنجره بیرون می کردند و با صدای بلند عابران را به میدان گمرک یا میدان سپه قدیم فرامی‌خواندند تا سوار اتوبوس شوند. شهبازی درباره سایر مشاغلی که در آن برهه رونق گرفت می گوید: «وقتی تعداد سوانح رانندگی در تهران زیاد شد، آرام‌آرام سر و کله افرادی که خودشان را صافکار و نقاش ماشین معرفی می کردند پیدا شد. این افراد داخل گاراژها مشغول به کار می شدند. فروش لوازم یدکی هم در خیابان امیرکبیر رونق گرفت و مکانیک ها مسئولیت تعویض و تعمیر قطعات اتومبیل را بر عهده داشتند.»
با تاسیس تعاونی های مسافربری برون‌شهری در اواخر دهه ۶۰، کسب و کار گاراژدارها از رونق افتاد و بخش قابل اعتنایی از مسافران خود را از دست دادند. آنها در نبرد نابرابر با تعاونی های نوظهور به شیوه های جدید متوسل شدند تا جایگاهشان را از دست ندهند. گاراژدارها که موقعیتشان به خطر افتاده بود، بخشی از فضای داخل گاراژها را به مکانیکی، صافکاری، رنگ‌کاری و ... اختصاص دادند و این گونه بود که این مشاغل در تهران رونق گرفت.
کد خبر 848254 برچسب‌ها تهران قدیم همشهری محله تهران
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند